Tarzan en de Vuren van Tohr
door Edgar Rice Burroughs
(47)
139. De trotse leeuw was dood, een
slachtoffer van de macht van Tarzan. Maar nu kwamen er vele
Tohriaanse soldaten naar de vluchtelingen toe. De aapman
draaide zich om en riep zijn vrienden hem te volgen. Om de
hoek bereikten ze een muur van de olifantsstallen, welke ze
vlug over klommen. Ze renden nu dadelijk naar de stal van
Zwarte Malluk toe. "Oh, ik begrijp je bedoeling," zei Perry.
"De bewakers zullen nooit vermoeden, dat we ons verscholen
hebben in de stal van deze wilde olifant en zelfs al zouden
ze het denken, zouden ze nog niet bij ons durven komen."
Tarzan knikte.
Vele uren later, toen het scheen dat de achtervolging gestaakt was, deelde Tarzan mede, dat de volgende stap, die ze te doen hadden was, de slaven in de juwelengroeve te bevrijden en hen in grote wanorde naar het paleis te leiden. "En nu —," zei hij, "ga ik naar de groeve — alleen!" Door de zware lucht van de olifanten niet in staat scherp te ruiken en verdoofd door het rustelooze getrompetter der grote dieren, bemerkte Tarzan niet, dat een afdeling Tohriaanse soldaten op de loer lag, in de schaduwen buiten de stallen.
Vele uren later, toen het scheen dat de achtervolging gestaakt was, deelde Tarzan mede, dat de volgende stap, die ze te doen hadden was, de slaven in de juwelengroeve te bevrijden en hen in grote wanorde naar het paleis te leiden. "En nu —," zei hij, "ga ik naar de groeve — alleen!" Door de zware lucht van de olifanten niet in staat scherp te ruiken en verdoofd door het rustelooze getrompetter der grote dieren, bemerkte Tarzan niet, dat een afdeling Tohriaanse soldaten op de loer lag, in de schaduwen buiten de stallen.
140. Toen Tarzan zei, dat hij naar de
juwelengroeve ging om de slaven te bevrijden, zei Perry
flink: "Je kunt niet alleen naar buiten gaan met de leeuwen
en de soldaten, die op ons loeren. Als er wat te vechten
valt, zal Perry O'Rourke van de partij zijn." De Rathoriaan
knikte. "En ik ook. Kailuk dankt jou zijn leven, Tarzan,
want je hebt me gered uit de klauwen van den leeuw. Als de
tijd daar is, zal Kailuk trachten deze schuld te
vereffenen." Zo liepen ze dus met hun drieën de duisternis
van het middernachtelijk uur in. Even later klonk een ruw
bevel vlakbij en een afdeling soldaten rees overeind, alsof
ze uit den grond te voorschijn kwamen. Mungo leidde de
afdeling, de krachtige en machtige kapitein van de lijfgarde
der koningin. "Aha, Tarzan," riep hij uit, ten slotte heeft
Mungo je gevonden! Nu zal Mungo je dooden!" Tarzan stond
roerloos tegenover de geweldige overmacht, alsof hij een
aanval uitlokte. De razende Mungo nam de uitnodiging
dadelijk aan. Met een wilde kreet leidde hij zijn soldaten,
hij hief zijn zwaard op en sprong recht op Tarzan af!
141. Gevolgd door zijn soldaten,
stormde Mungo voorwaarts, zijn reusachtig zwaard opgeheven
om het hoofd van den aapman te doorklieven. Enkele tellen
later stapte de koning der jungle opzij en op datzelfde
ogenblik klonk zijn stem luid boven het krijgsrumoer uit:
"Kom — Malluk!" In antwoord op de kreet van Tarzan liep de
olifant zijn stal uit en liep recht op de krijgers in. Met
zwaaiende slurf gelukte het de dikhuid om de soldaten terug
te drijven. Inmiddels nam Tarzan, voordat Mungo, die
gevallen was, weer op de been was gekomen, een aanloop en
stormde op hem af. Hij sprong op de rug van den reus en
sloeg zijn stalen arm onder diens armen door om Mungo's
hoofd. Mungo gooide zijn zwaard weg en liet zich op den
grond vallen om den aanvaller van zich af te schudden, maar
het lukte hem niet. De greep van Tarzan was als ijzer.
Tarzan drukte het hoofd van zijn vijand voorover en het
geluid van iets dat brak werd vernomen. Mungo had zijn nek
gebroken. Hij was dood, maar nu zouden zijn soldaten hem
probeeren te wreken.
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.