Tarzan en de Vuren van Tohr
door Edgar Rice Burroughs
(36)
106. Tot spoed aangezet door het
commando van Ukah, draafde de olifant naar de open poort.
Achter hen rende de hele bende van Tohriaanse soldaten, die
hun speren naar de vluchtelingen wierpen. De aanvoerder
bleef even staan, bracht zijn arm naar achteren om het zware
wapen met meer kracht te kunnen werpen.
...Al die tijd werkten Tarzan en O'Rourke in de
juwelengroeve van Tohr in de brandende zon. Opeens klonk er
trompetgeschal. De koning van de jungle keek op en zag een
stoet prachtig uitgedoste olifanten, die langzaam naar de
groeven toekwam. In de koninklijke draagstoel, vastgemaakt
op de rug van het eerste dier, reed in trotse houding,
Ahtea, de koningin van Tohr. Aan haar zijde zat Janette
Burton. Dr. Wong en verschillende edellieden van het hof
hadden plaats genomen op de volgolifanten. Enkele meters
voor de groeve hield de stoet stil. Even daarna verscheen de
reus Mungo, het hoofd van de lijfgarde voor Tarzan en
O'Rourke met de boodschap, dat de koningin hen wenste te
spreken. "Wat zal die duivelin nu weer met ons voor hebben?"
bromde O'Rourke binnensmonds. Hij zou dit spoedig ontdekken.
107. De kettingen om de enkels van
Tarzan en O'Rourke werden losgemaakt, waarna de beide
gevangenen onder zware bewaking voor de koningin werden
geleid. "Wel, mijn Tarzan, Koning van de Apen! En jij, Perry
O'Rourke! Hoe vinden jullie het in de juwelengroeve?" Ahtea
zweeg. "Ik heb niet te klagen," antwoordde de aapman koud.
Perry siste sarcastisch tussen zijn tanden door. "Zeker, het
is een waar genoegen om voor U te mogen werken." — "Gezien
de littekens op je rug van de zweepslagen, moet het
inderdaad een genoegen zijn," lachte Ahtea. Perry werd
razend. "Luister eens," bromde hij, "als U wilt —." Tarzan,
die bang was, dat Perry met zijn opvliegend temperament te
ver zou gaan, viel hem rustig in de rede. "Wat wenst U van
ons, Ahtea?" — ,Ik ben hierheen gekomen, Tarzan van de Apen,
om je te vertellen, dat het gevecht tusschen jou en Mungo
bepaald is op —." Haar zin werd afgebroken door een
vreselijke gil. De olifant, waarop ze reed, had iets gezien,
waardoor zijn razernij gewekt was en het dier dat nu bijna
dol was van woede, trompetterde schril en rende naar de open
groeve toe. En hij bracht daarmede Ahtea en Janette in
levensgevaar!
108. Het woedende dier rende nog
steeds recht op de groeve aan, terwijl beide vrouwen in
doodsangst gilden. De verschrikte bewakers der olifanten
sprongen op zij. Alleen door middel van luide kreten
probeerden ze het dier tot staan te brengen, doch dit
verhoogde de paniek slechts. Janette zal worden gedood!"
schreeuwde Perry. Tarzan was al in actie. Terwijl hij naast
de dikhuid voortrende, gelukte het hem met een flinke sprong
vlak voor den draagstoel terecht te komen. Even later zat
hij op de brede nek van het dier. Vreemde woorden, een zacht
gefluister kwam over zijn lippen. De kalmerende woorden van
den koning der jungle misten hun uitwerking niet. Het
woedende dier werd rustiger. Het keerde zich van de
ingeslagen richting af en bleef staan. "Je hebt mijn leven
gered." zei Ahtea. "Ik heb het leven van Janette gered,"
antwoordde Tarzan koel.
En opnieuw kromp het hart van Ahtea ineen en voerde ze een
strijd tussen liefde en haat voor den edelen man. Ze riep
Mungo om de trap te brengen en zei tegen Janette: "Ga naar
beneden! Laat ons alleen! Maar blijf in de buurt, zodat ik
je roepen kan. Ik wens met Tarzan alleen te spreken!"
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.