home

Tarzan en de Vuren van Tohr
door Edgar Rice Burroughs

(36)

 

106. Tot spoed aangezet door het commando van Ukah, draafde de olifant naar de open poort. Achter hen rende de hele bende van Tohriaanse soldaten, die hun speren naar de vluchtelingen wierpen. De aanvoerder bleef even staan, bracht zijn arm naar achteren om het zware wapen met meer kracht te kunnen werpen.
...Al die tijd werkten Tarzan en O'Rourke in de juwelengroeve van Tohr in de brandende zon. Opeens klonk er trompetgeschal. De koning van de jungle keek op en zag een stoet prachtig uitgedoste olifanten, die langzaam naar de groeven toekwam. In de koninklijke draagstoel, vastgemaakt op de rug van het eerste dier, reed in trotse houding, Ahtea, de koningin van Tohr. Aan haar zijde zat Janette Burton. Dr. Wong en verschillende edellieden van het hof hadden plaats genomen op de volgolifanten. Enkele meters voor de groeve hield de stoet stil. Even daarna verscheen de reus Mungo, het hoofd van de lijfgarde voor Tarzan en O'Rourke met de boodschap, dat de koningin hen wenste te spreken. "Wat zal die duivelin nu weer met ons voor hebben?" bromde O'Rourke binnensmonds. Hij zou dit spoedig ontdekken.




107. De kettingen om de enkels van Tarzan en O'Rourke werden losgemaakt, waarna de beide gevangenen onder zware bewaking voor de koningin werden geleid. "Wel, mijn Tarzan, Koning van de Apen! En jij, Perry O'Rourke! Hoe vinden jullie het in de juwelengroeve?" Ahtea zweeg. "Ik heb niet te klagen," antwoordde de aapman koud. Perry siste sarcastisch tussen zijn tanden door. "Zeker, het is een waar genoegen om voor U te mogen werken." — "Gezien de littekens op je rug van de zweepslagen, moet het inderdaad een genoegen zijn," lachte Ahtea. Perry werd razend. "Luister eens," bromde hij, "als U wilt —." Tarzan, die bang was, dat Perry met zijn opvliegend temperament te ver zou gaan, viel hem rustig in de rede. "Wat wenst U van ons, Ahtea?" — ,Ik ben hierheen gekomen, Tarzan van de Apen, om je te vertellen, dat het gevecht tusschen jou en Mungo bepaald is op —." Haar zin werd afgebroken door een vreselijke gil. De olifant, waarop ze reed, had iets gezien, waardoor zijn razernij gewekt was en het dier dat nu bijna dol was van woede, trompetterde schril en rende naar de open groeve toe. En hij bracht daarmede Ahtea en Janette in levensgevaar!




108. Het woedende dier rende nog steeds recht op de groeve aan, terwijl beide vrouwen in doodsangst gilden. De verschrikte bewakers der olifanten sprongen op zij. Alleen door middel van luide kreten probeerden ze het dier tot staan te brengen, doch dit verhoogde de paniek slechts. Janette zal worden gedood!" schreeuwde Perry. Tarzan was al in actie. Terwijl hij naast de dikhuid voortrende, gelukte het hem met een flinke sprong vlak voor den draagstoel terecht te komen. Even later zat hij op de brede nek van het dier. Vreemde woorden, een zacht gefluister kwam over zijn lippen. De kalmerende woorden van den koning der jungle misten hun uitwerking niet. Het woedende dier werd rustiger. Het keerde zich van de ingeslagen richting af en bleef staan. "Je hebt mijn leven gered." zei Ahtea. "Ik heb het leven van Janette gered," antwoordde Tarzan koel.
En opnieuw kromp het hart van Ahtea ineen en voerde ze een strijd tussen liefde en haat voor den edelen man. Ze riep Mungo om de trap te brengen en zei tegen Janette: "Ga naar beneden! Laat ons alleen! Maar blijf in de buurt, zodat ik je roepen kan. Ik wens met Tarzan alleen te spreken!"






De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.