Tarzan en de Vuren van Tohr
door Edgar Rice Burroughs
(42)
124. Om Kailuk verdere bestraffing te
besparen, bracht Tarzan zich zelf in gevaar door te zeggen:
"Waarom vraagt u mij niets, Ahtea?" De koningin lachte
venijnig. "Ach, Tarzan, zoo dus jij weet ook iets van dat
complot! Dat verwondert me niet. Goed, vertel jij dan maar
wat je weet." — "In de eerste plaats is hij er niet
verantwoordelijk voor," zei de aapman, terwijl hij op Kailuk
wees. "Weet je dan, wie dat wel is?" vroeg Ahtea grimmig.
"Ik zal die vraag beantwoorden als Kailuk vrijgemaakt is."
De woede van de koningin bereikte haar kookpunt, doch ze
deed wat de aapman haar vroeg. "Spreek nu," beval Ahtea.
"Zeg me, wie zijn stem tegen mij durft te verheffen. Wijs
hem aan en jou lot zal gemakkelijker zijn." — "Ik ben niet
bang voor mijn lot, ik kan wel op mezelf passen," zei
Tarzan. "Maar wat denkt U te doen met O'Rourke en Kailuk?"
"Het is duidelijk voor iedereen, wat mijn plannen met
O'Rourke en Kailuk zijn. Ze dragen een gouden halsband. Dat
beteekent dat ze als voedsel voor de leeuwen zullen worden
geworpen gedurende de feesten van Pantu." — "Dan zult U Uw
plannen moeten wijzigen," riep de koning van de jungle uit!
125. Tarzan's manier van optreden
maakte Ahtea tot een ware furie. "Jij — jij wilt mij de wet
voorschrijven? Bij Pantu... ik zal —" "Uw voornemens
interesseren me niet," viel Tarzan haar in de rede. "Maar ik
wil overleg met U plegen. Bevrijd O'Rourke en Kailuk en ik
wijs U den man aan, die Uw slaven heeft trachten op te
ruien." Dat was een moeilijk ogenblik voor Tarzan, want hij
was immers zelf de aanstoker. Nu wilde hij echter de
gevolgen van zijn daad dragen, als hij daarmee de vrijheid
van zijn makkers kon koopen. De koningin wilde hierop echter
niet ingaan. Zij wilde haar gezag toonen. "Ahtea overlegt
niet met gevangenen en slaven, Tarzan van de Apen. O'Rourke
en Kailuk zullen sterven, zoals ik dat besloten heb, en jij,
mijn trotse Tarzan, zult de aanstichter aanwijzen." De
koning der jungle schudde langzaam het hoofd. Toen gaf de
koningin enkele scherpe bevelen.
"Mungo! Soldaten! Naar de publieke arena met hen! Roep het volk, het hof, mijn hoogwaardigheidsbekleeders en de edellieden. Laat allen zich op de plaats verzamelen." Ze keerde zich nijdig tot Tarzan. "Vanmiddag om één uur zal het vlees van je beenderen worden gescheurd door de zwepen!"
"Mungo! Soldaten! Naar de publieke arena met hen! Roep het volk, het hof, mijn hoogwaardigheidsbekleeders en de edellieden. Laat allen zich op de plaats verzamelen." Ze keerde zich nijdig tot Tarzan. "Vanmiddag om één uur zal het vlees van je beenderen worden gescheurd door de zwepen!"
126. De gloeiende middagzon scheen
onbarmhartig op de menigte gele mannen, die verzameld was in
de arena van Tohr. Onder een baldakijn van huiden zat Ahtea
op een platform, dat van de trappen van het paleis te
bereiken was. Aan haar eene zijde stond Janette Burton, aan
de andere Dr. Wong Tai. Een lange rij van olifanten kwam
aanrijden. In het midden van de rij zat Mungo trots op de
nek van de grote, onrustige Malluk, 't dier, dat door Tarzan
was getemd. De trillende lucht was vervuld van zenuwachtige
spanning. Nu ontstond er een gemurmel onder de dicht
opeengepakte menigte. Want van het eind van de arena kwam
een stoet aan van bewakers, waartussen O'Rourke, Kailuk en
Tarzan met stoïcijnse kalmte naar de open plek in het midden
liepen. De drie slaven werden naar palen gebracht, die diep
in den grond geslagen waren. Hieraan werden ze stevig
vastgebonden. Toen kwamen achter elken man twee reuzen te
staan. Ze speelden met hun lange zwepen en wachtten op het
teken van de koningin om met hun onmenselijke marteling te
beginnen.
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.