home

Tarzan en de Verboden Stad
door Edgar Rice Burroughs

Aankondiging Tarzan en de Verboden Stad
 censuur
Het verhaal werd in een aantal kranten alsboven aangekondigd.
 Dit verhaal werd in een aantal kranten afgekapt in verband met de censuur door de Duise bezetter, die, nadat de USA zich in WWII mengde, alle werken van Edgar Rice Burroughs verbood.

(1)



1. Tarzan, de koning van de jungle, zit rustig op den breeden rug van Tantor, den olifant en is juist op een open plek in het oerwoud gekomen, als hij opeens rechtop gaat zitten. Oesha, de wind heeft de lucht van Gomangani meegevoerd en het scherpe reukorgaan van Tarzan heeft deze opgesnoven. De aapman is verwonderd, als hij even later de zwarte herkent, die uit het bosch te voorschijn treedt. "Waarom is Ogabi hier inplaats van in zijn eigen land?" vraagt Tarzan. "Ogabi heeft een boodschap van blanke bwana. Blanke bwana zendt Ogabi om Tarzan te halen. Hij wil Tarzan heel spoedig zien." "Waar?" vraagt de aapman. "In de groote stad Loango", verklaart Ogabi. Onmiddellijk volgt het antwoord van Tarzan : "Neen !!" Hij houdt niet van steden, verzamelplaatsen van een zoogenaamde beschaving en evenmin wil hij door iedereen, die hem maar wil zien uit het oerwoud gehaald worden. "Bwana Lavac vraag U te komen", dringt Ogabi aan. Lavac! Het gezicht van den aapman begint te stralen. "Tarzan zal komen", roept hij uit. Kapitein Lavac is een oud vriend van hem. Zijn oproepen, dat weet Tarzan, zijn altijd een signaal voor spannende avonturen — voor vreemde en gevaarlijke ondernemingen!




2. In Loango zitten drie menschen verlangend op Tarzan te wachten. "Denkt U werkelijk, dat hij Brian kan vinden, kapitein Lavac?" vraagt Helen Gregory. De Franschman haalt zijn schouders op. "Als Tarzan hem niet vinden kan, dan kan niemand het. Maar Uw broer is reeds sinds twee jaren verdwenen, misschien leeft hij niet meer". Helen echter, wil deze mogelijkheid niet onder de oogen zien. Brian was meegegaan met een geheimzinnige expeditie. Velen van zijn metgezellen waren gedood, maar de anderen waren teruggekeerd. Zij hadden wilde, onbegrijpelijke verhalen verteld over het verdwijnen van Brian, zonder dat hij een spoor had achtergelaten. Opeens bemerkt het meisje, dat er een man naar hen toe is gekomen, een zonverbrande, bijna naakte blanke man. Haar oogen worden groot van verbazing. "Dat is Brian", fluistert zij aangedaan, "neen, het is Brian toch niet". "Neen", lacht Lavac, "dit is Tarzan van de Apen." Aan een tafeltje vlak bij hen wordt Tarzan ook aangezien voor den verdwenen man. "Dat is hij, dat is Brian Gregory", mompelt de vrouw tot haar vreemden metgezel; eindelijk hebben wij hem na al die maanden gevonden. Wij moeten hem in onze macht zien te krijgen! Ontvoer hem! Ik zal er wel een middel voor bedenken!"




3. De vrouw knijpt haar oogen dicht, terwijl zij naar Tarzan kijkt, dien zij verwisselt voor Brian Gregory. "Wij moeten hem bij ons lokken", fluistert zij. Vlug schrijft zij een briefje en geeft dit aan den kellner. Daarna verdwijnt zij met den man, die bij haar aan het tafeltje heeft gezeten in het hotel. Tarzan leest het briefje en fronst het voorhoofd. "Van een dame — Magra heet ze. Zij wenscht me te zien. Dat moet een vergissing zijn. Ik zal naar haar toe gaan en het haar uitleggen." "Wees voorzichtig", lacht Lavac, "je bent gewend om te gaan met de wilden van de Afrikaansche oerwouden maar niet met de beschaafde vrouwen!" Enkele minuten later staat de aapman tegenover de mooie, exotische Magra. "Neen, hier is geen vergissing in het spel", zegt ze. "U bent Brian Gregory. U kunt een oude vriendin niet voor den gek houden". "Ik ben Brian Gregory niet en ik ken U niet", antwoordt Tarzan. Hij keert zich om en wil de kamer verlaten, als Magra hem bij den arm vasthoudt. "U kunt niet vertrekken, want dat zou gevaarlijk zijn. Mijn vriend Lal Taask staat achter U. Zijn revolver is op Uw rug gericht. U moet met me meegaan. Lal Taask gaat ook mee. Eén verkeerde beweging — en U bent dood!"







De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.