De Zoon van Tarzan
door Edgar Rice Burroughs

(2)

4. Nadat de Amerikaanse expeditie zo voorspoedig voor de officieren en geleerden was verlopen, gaven ze Paulvitch, vervuld als ze waren met medelijden voor de man, die ze als een hoop ellende uit de jungle hadden gered, geld en wensten hem en Ajax veel geluk. Terug in de beschaafde wereld had de Rus zijn handen vol aan de aap. Elk nieuw gezicht wilde hij voorzichtig onderzoeken tot grote ontsteltenis van zijn slachtoffers. In Londen verhuurde Paulvitch de mensaap tegen hoge prijs aan een bekend dierentemmer. Deze man, getroffen door de intelligentie van de aap, besloot hem af te richten en reeds enkele weken later kon Ajax fietsen, eten met mes en vork, tot tien tellen en nog een aantal merkwaardige dingen meer. Eindelijk kon de temmer met hem optreden en in één van de Londense theaters werd Ajax een geweldig succesnummer.
Lady Greystoke keek even de "Times" in, toen ze in haar smaakvol boudoir aan het ontbijt zat en wachtte op een bespreking, die ze met de leraar van haar zoon zou hebben. Juist had de aankondiging van het grote succes van het optreden van "Ajax" haar aandacht getrokken, vooral omdat het dier er bij afgebeeld was. Welke herinneringen riep het zien van dit dier bij deze mooie, beschaafde vrouw wakker! Romantiek, sensatie, gevaar en liefde in de ongebaande jungle! Wat een tegenstelling — die avonturen met haar gelukkig leven van tegenwoordig. Ze sprak slechts zelden over die jaren, zelfs tegen haar man. Dat lag in het verleden. Slechts weinigen wisten, dat de knappe Lord Greystoke de wilde Tarzan van de Apen was geweest. En naast haar grote liefde voor haar man, concentreerde Lady Greystoke al haar gedachten op haar zoon, die nu twaalf jaar was. Een lichte klop op de deur bracht haar weer tot zichzelf. Lachend begroette zij de vriendelijke, jongen leraar.

5. De ernstige, jonge Oxfordman moest helaas bekennen, dat het onderhoud voor Lady Greystoke niet prettig was. "Jack is buitengewoon intelligent", verklaarde hij, "maar hij heeft geen belangstelling voor de vakken, die wij bestuderen. Alleen krachtdaden trekken hem aan en uren lang kan hij gebogen zitten over boeken van wilde dieren, wilden en het Afrikaanse leven". De moeder van de jongen tikte zenuwachtig met haar voet op de grond. "U moet dit tegengaan", zei ze, "U kent mijn wensen!" "Ik heb het geprobeerd", herhaalde hij, "maar uw zoon is zeer sterk voor zijn leeftijd". Na een langdurig stilzwijgen sprak Lady Greystoke opnieuw. "Om speciale redenen is het noodzakelijk, mr. Moore, dat u alles doet, wat u kunt om deze neiging in Jack te onderdrukken..." maar ze kwam niet verder. Een wild geschreeuw klonk door het openstaande venster en beiden sprongen verschrikt op, toen een ander, nog wilder geluid, het eerste beantwoordde. De kamer lag op de tweede etage van het huis. Buiten voor het raam stond een grote boom. Op een van de takken zat een grote, goed gebouwde jongen, die zijn longen scheen te oefenen door het uitstoten van wilde kreten van pure levensvreugde. Voordat Lady Greystoke het raam bereikt had om haar enig kind te vermanen, liep de jongen over een brede tak en sprong plotseling de kamer in. Met een ontwapenende glimlach op zijn knap gezicht zei hij: "Hier is de wilde van Borneo!" Daarna sloeg hij zijn armen om de hals van zijn moeder en kuste haar hartelijk. "Moeder — er is een afgerichte aap in de stad. Hij kan alles behalve praten. Al de jongens hebben Ajax al gezien. Toe, mag ik er ook heen?" "Dat zullen we aan vader moeten vragen" antwoordde Lady Greystoke. "Je weet, dat ik niet erg op dergelijke voorstellingen gesteld ben". De deur werd geopend en een fors gebouwde man kwam binnen. "Jack wil de afgerichte aap zien", zei Lady Greystoke, terwijl ze haar man met een veelbetekenende blik aankeek.

6. Toen hun zoon diezelfde avond niet aan het souper verscheen, bracht Lady Greystoke het gesprek weer op Ajax, de aap. "John", zei ze, "er moet iets gedaan worden om de aandacht van Jack af te leiden van alles, wat met het leven van de wilden samenhangt. Ik ben bang, dat hij dit van jou geërfd heeft. Je weet, dat ik voortdurend in angst leef, dat onze jongen de roep van de jungle in zijn bloed heeft, en dan....." Ze kon haar angst niet verbergen. Haar man keek lachend op haar neer, voordat hij zijn hoofd boog en haar kuste. "Omdat Jack nu Ajax wil zien, betekent dat nog niet, dat hij een aap wil worden", zei hij en voegde er ernstiger aan toe: "Ik heb altijd gevonden, dat je er verkeerd aan deed nooit goed te vinden, dat ik onze jongen over mijn vroeger leven vertelde. Ik zou hem verteld hebben van de avonturen van Tarzan van de Apen en dat zou beter geweest zijn, want het zou zijn lust naar de jungle gedood hebben". Maar Lady Greystoke schudde enkel haar hoofd, hetgeen ze altijd deed als dit onderwerp besproken werd. Nooit zou ze het over zich kunnen verkrijgen om haar zoon de geschiedenis van Tarzan van de Apen te vertellen. Wat voor wensen zouden er in zijn hersenen kunnen ontstaan als hij wist, dat zijn vader zijn jeugd had doorgebracht te midden van een troep mensapen!
Intussen genoot Jack van het verboden plezier in het theater, waar juist "Ajax, de geleerde Aap" zijn kunsten zou vertonen. Toen de aap zijn toeren verrichtte, werden de ogen van de jongen groot van verbazing. Op het toneel had de trainer de eenzame jongen in de loge gezien. Het werd nu tijd voor Ajax om zich onder het publiek te begeven, om te zoeken naar een lang verloren kameraad. Die avond vestigde de trainer de aandacht van de aap op de toekomstige Lord Greystoke. Het harige, sterke dier klom met een sprong naar de balustrade van de loge en het dier heeft na die avond geen enkele kunst meer uitgevoerd.

De Zoon van Tarzan door Edgar Rice Burroughs

De Zoon van Tarzan
door Edgar Rice Burroughs